WIE WIJ ZIJN

Het MRC is onderzoeksafdeling binnen de Parnassia Groep. Wij zijn een netwerk van onderzoekers die elkaar vinden in gedeelde waarden, een gedeelde visie op wat mentale problemen zijn en een gedrevenheid de GGZ op positieve wijze te willen veranderen.

ONZE VISIE

Hoe we kijken we naar mentale problemen

Wij geloven dat gezondheid een dynamisch evenwicht is en dat er daarom niet goed onderscheid gemaakt kan worden tussen ziek of gezond. We zijn allemaal anders en hebben allemaal krachten en kwetsbaarheden. Mentale problemen zijn geen individuele psychologische problemen, maar ontstaan in een interactie tussen mensen, hun lichaam en hun sociaal-maatschappelijke omgeving. Wij hanteren daarbij een levensloop perspectief. Mentale problemen ontstaan niet plotseling, maar ontwikkelen zich doorgaans geleidelijk over tijd. Wij houden ons, met al onze eigenschappen en strategieën, allemaal staande ondanks de uitdagingen en stressoren waar we mee te maken krijgen. Als je te hard gewerkt hebt en stress ervaart, praat de een met een naaste terwijl de ander een stuk gaat hardlopen. Soms lukt het door omstandigheden of een verandering in ons leven niet meer goed die balans te behouden en lopen we vast in een probleem instandhoudend patroon. Als we daar zelf of met hulp van onze omgeving niet uitkomen, kan het nuttig zijn hulp bij de GGZ te zoeken.

Hoe we kijken naar GGZ

Wij vinden dat we in de GGZ moeten gaan werken vanuit een ander model en andere taal, dat we een andere relatie aan moeten gaan met mensen die hulp vragen en onze hulp op een andere manier aan kunnen bieden. Ieder persoon, elk probleem en iedere context is uniek. Toch zijn er patronen te herkennen in hoe mensen vastlopen in het leven. Door te leren hoe we probleem instandhoudende patronen kunnen herkennen en doorbreken, kunnen we het welzijn van hulpzoekende mensen verbeteren en hun veerkracht bevorderen. Wij geloven dat we mensen vaak eerder kunnen helpen als ze beginnen vast te lopen. En dat we dit op laagdrempelige wijze moeten doen zonder hulpbehoevendheid te veronderstellen of classificaties te gebruiken die stigma’s met zich mee kunnen brengen. De samenwerkingsrelatie dient te zijn gebaseerd op gelijkwaardigheid, waarbij eenieder eigen kennis en vaardigheden inbrengt. De GGZ zou daarbij vaak een bescheiden positie in kunnen nemen. Oplossingen voor problemen liggen, in ieder geval ten dele, vaak ook op andere gebieden, zoals bijvoorbeeld de sociaal-maatschappelijke context. GGZ-hulp moet onzes inziens gericht zijn op het bevorderen van actorschap en zelfregie. Dat kunnen we doen door mensen en hun naasten te helpen de patronen waarin ze vast zijn gelopen beter te gaan begrijpen, ze te helpen bepalen wat er moet gebeuren om die patronen te doorbreken en samen uit te zoeken hoe ze nieuwe mentaal welzijn bevorderende patronen op kunnen bouwen. Dan weten ze wat ze zelf kunnen doen, wat hun naasten bij kunnen dragen, wat ze aan hulp in kunnen schakelen en hoe de GGZ eventueel bij zou kunnen dragen aan het herstel.

Hoe we kijken naar verandering van de GGZ

Wij geloven sterk in het belang van een nieuwe visie op de GGZ. De taal en modellen waarmee we werken zijn zonder dat we het doorhebben enorm vormend voor hoe we denken en praten over mentale problemen, hoe we die behandelen en hoe we onze zorg organiseren en financieren. Er zijn continu wetenschappelijke ontwikkelingen in het denken over mentale problemen. Maar een nieuwe (wetenschappelijke) visie alleen heeft slechts een geleidelijke en indirecte impact. Wij proberen een brug te slaan tussen de wetenschap en klinische praktijk door in een cyclisch proces nieuwe visies uit te werken in concrete praktijken, die toe te passen, goed te evalueren, daarvan te leren en de visies steeds te updaten. Kortom, denken en doen continu combineren en afwisselen. Daarom werken we ook samen met allerlei verschillende stakeholders en disciplines. Naast zorggebruikers, wetenschappers en GGZ professionals – waaronder ervaringswerkers – zijn dat bijvoorbeeld ontwerpers, filosofen, programmeurs, kunstenaars en data-wetenschappers. De herstel- en complexiteitsbenadering zijn belangrijke inspiratiebronnen voor onze nieuwe visies. Evenals bewegingen zoals Redesigning Psychiatry, HiTop, rDoc, de Netwerkbenadering, Positieve Gezondheid en andere bewegingen.