Er is inmiddels een breed gedragen overeenstemming dat de huidige taal en modellen van de GGZ niet langer passend zijn. De classificaties waarmee we werken beschrijven vrij slecht wat mensen feitelijk ervaren (er is veel heterogeniteit en overlap), geven te weinig handvatten voor wat nodig is om de mentale problemen te doorbereken, en ze helpen ons niet goed voorspellen wie wel en wie niet zal profiteren van een bepaalde vorm van behandeling of hulp. Ook zien we mentale problemen nog te veel als individuele problemen en ontbreekt de context in ons denken over wat mentale problemen zijn. Als we de GGZ willen veranderen en ook de samenwerking tussen sectoren willen bevorderen, moeten we dus andere taal en modellen gaan gebruiken. Gebaseerd op onder andere de complexiteitsbenadering en het werk van Redesigning Psychiatry op dit gebied, onderzoeken we in verschillende projecten welke modellen en taal ons beter helpen te doen wat een diagnose behoort te doen (inzicht en communicatie, indicatiestelling, voorspellen). Daarbij voeren we zowel projecten uit binnen de langdurige zorg als aan de voorkant van de GGZ, en zowel data-gedreven als meer kwalitatieve en verhalende projecten. Een groot project op het gebied van nieuwe diagnostiek is het Patterns of Life project. Hierin ontwikkelen en evalueren we een nieuwe herstelgerichte diagnostische methode voor de GGZ, we noemen dat Patroon Diagnostiek.